Zabytkowy Budynek Z Kościołem I Prywatnym Ogrodem W Rzymie

W prestiżowej lokalizacji w samym sercu Rzymu, zaledwie kilka kroków od Kwirynału, na sprzedaż wystawiony jest ten niezwykły, zabytkowy budynek. Oferuje on 3535 m² powierzchni wewnętrznej i 614 m² powierzchni zewnętrznej , wewnętrzny dziedziniec z prywatnym ogrodem oraz zdekonsekrowany kościół z XVII wieku . Kompleks rozciąga się na 6 poziomach: 5 kondygnacji naziemnych, poddasze i piwnicę, i obejmuje 40 sypialni i 15 łazienek.

Historia budynku sięga początków XVII wieku , kiedy to karmelici bosi zbudowali w tym miejscu klasztor i oratorium . W 1611 roku ukończono budowę kościoła św. Anny , później poświęconego św. Joachimowi i św. Annie , wraz z klasztorem, co zapoczątkowało życie religijne i duchowe kompleksu. W 1683 roku kościół został całkowicie przebudowany. Według Pompeo Tottiego , architektem kościoła św. Anny był Paolo Maruscelli , o czym donosi „Ritratto di Roma Moderna” (Portret nowożytnego Rzymu). W przypadku Bruzio, architektem był Alessandro Sbreccio , który zbudował go w latach 1655–1667 . Pierwotny projekt prawdopodobnie wykonał Maruscelli, a kościół został następnie zbudowany przez Sbreccio, który pracował w szczególności nad kopułą . Na przestrzeni wieków kompleks kilkakrotnie zmieniał właścicieli. W 1807 roku karmelici bosi sprzedali posiadłość siostrom wieczystym Najświętszego Sakramentu . W 1839 roku siostry sprzedały ją sąsiednim trynitarzom , którzy natychmiast odsprzedali ją Belgijskiemu Kolegium Kościelnemu . W 1842 roku Belgijskie Kolegium Kościelne gruntownie odnowiło klasztor i kościół. Wśród studentów Kolegium znalazł się przyszły papież Jan Paweł II .

Ten ekskluzywny i prestiżowy budynek ma sześć pięter o łącznej powierzchni wewnętrznej 3535 m². Parter budynku składa się z pomieszczeń z dużymi, bielonymi, sklepionymi sufitami , których struktura pozostała zasadniczo niezmieniona, z wyjątkiem kilku modyfikacji wynikających z drobnych zmian w układzie. Korytarz prowadzi do prywatnego ogrodu , który został pieczołowicie utrzymany w oryginalnej formie, co stanowi prawdziwy przywilej w miejskim kontekście centrum Rzymu. Na pierwszym piętrze , z widokiem na Via del Quirinale , znajdują się jedne z najbardziej prestiżowych pomieszczeń , charakteryzujące się w pełni zachowanymi kasetonowymi sufitami o niezwykłej urodzie i wartości historycznej. Pozostałe pomieszczenia na tym samym piętrze mają płaskie sufity i skromniejsze detale, ale mimo to są eleganckie i dobrze zachowane. Główne schody prowadzą na wyższe piętra i zachowały nienaruszony kształt i sufity, świadcząc o oryginalnej architekturze budynku. Biegi schodów zostały z czasem przearanżowane, aczkolwiek zgodnie z materiałami i wykonaniem użytymi w historycznej tradycji budynku, zapewniając ciągłość stylistyczną i wierność oryginalnemu projektowi.

Wnętrze budynku ma centralny plan i krzyż grecki , utworzony przez ośmiokąt wpisany w kwadrat . Ośmiokąt składa się z czterech dużych łuków , każdy spoczywający na dwóch żłobionych i złoconych filarach korynckich , które otwierają się w kierunku dwóch ołtarzy bocznych, apsydy i wejścia, oraz czterech mniejszych łuków, na których umieszczone są pendentywy. Półkulista kopuła , podzielona na osiem segmentów z ośmioma oknami, nie ma bębna i kończy się latarnią oświetloną ośmioma długimi oknami , tworząc uderzającą grę światła i architektury. Posiadłość wzbogaca wspaniały i unikalny kościół, zbudowany na początku XVII wieku przez Kongregację Karmelitów , wewnątrz klasztoru braci. Kościół, obecnie zdekonsekrowany , jest całkowicie włączony do dawnego klasztoru i nie ma fasady : jest zwrócony w stronę Via del Quirinale dużymi drzwiami , które otwierają się na fasadę budynku z XVIII wieku.

Przestrzenie zewnętrzne tego zabytkowego budynku to prawdziwy przywilej w sercu Rzymu. Dziedziniec wewnętrzny